MOK en MIJT

Mok

Mok is een huidaandoening die door factoren van buitenaf en van binnenuit kan worden veroorzaakt. Onder mok vallen alle irritaties aan de onderbenen, maar die in de kootholte is toch wel de bekendste. Mok kan heel hardnekkig zijn. Mok zie je vooral tegen het einde van de zomer en in de herfst, als het wat natter wordt. Er zijn echter ook paarden die er altijd gevoelig voor zijn, het gaat dan vooral om rassen met sokken zoals Tinkers, Trekpaarden en Friezen. Hoe ontstaat mok bij paarden? Mok kan zowel door interne als externe factoren ontstaan. • Externe factoren Factoren van buitenaf die een rol kunnen spelen bij mok, zijn onder andere: bacteriën, schimmels in combinatie met onder andere nattigheid, vuil en zonlicht. In een optimale situatie is de huid van een paard beschermd tegen deze bacteriën en schimmels. Als de weerstand van een paard echter verminderd is, dan kunnen de bacteriën en/of schimmels de huid aantasten. • Interne factoren Voeding is geen directe oorzaak van mok, echter is het wel een belangrijke factor. Huidproblemen in het algemeen worden vaak veroorzaakt van binnenuit door een verminderde weerstand. Deze verminderde weerstand staat in verband met de balans van de darmflora. Je kunt de huid dan ook zien als een verlengstuk van de darm. Een paard in de natuur graast 16 uur per dag. Een paard heeft daarom een grote dikke- en blinde darm waar het ruwvoer (gras/hooi/voordroogkuil) wordt verteerd. Voor een gezonde darmflora is het zeer belangrijk dat je paard in de eerste instantie ruim voldoende ruwvoer krijgt. Symptomen van mok bij paarden Er zijn verschillende symptomen waar je mok bij je paard aan kunt herkennen, zoals: • Schilfers, korstjes, roodheid en kloven in de kootholte. De kootholte is namelijk een gewilde plek voor ziekteverwekkers zoals schimmels, mijten en bacteriën. • Jeuk, je paard gaat stampen of zijn benen langs elkaar schuren. Dit kan ook een teken van mijten zijn. • Je paard is kreupel door pijn van de kloven. • Er kan vochtig eczeem in de kootholte zitten. • Het onderbeen of gehele been is dik. Dit komt waarschijnlijk door ontstoken lymfebanen

>>>>>terug>>>>>>

MIJT

In Nederland komen drie soorten mijten voor, waarvan Chorioptes verreweg de meest voorkomende is. Deze mijt veroorzaakt beenschurft bij paarden. Mijten zijn heel kleine beestjes, kleiner dan luizen, die als parasieten op de huid tussen de haren van paarden leven. Ze nestelen zich voornamelijk op de benen. De symptomen van schurft Schurft veroorzaakt door mijt komt het meest voor in de wintermaanden. Paarden met veel behang aan de benen, zoals Friezen en Tinkers zijn gevoeliger voor mijten dan paarden met een heel dunne vacht. De achterbenen zijn doorgaans gevoeliger dan de voorbenen. Sommige paarden hebben er geen last van en daar duurt het lang voordat je in de gaten krijgt dat er mijten zijn. Dat zijn zogenaamde ‘drager paarden’, die de mijten wel aan andere paarden kunnen overdragen. De meeste paarden hebben er echter wel degelijk last van en dat merk je aan de volgende symptomen: • Korstjes en schilfertjes laag op de benen, bij de koot en de kogel. Heel langzaamaan breidt het zich uit naar boven. Soms is dit niet eens goed te zien maar kun je de bobbeltjes wel voelen. • Je paard heeft veel last van jeuk aan zijn benen en stampt op stal of in de wei. Je ziet ook paarden die proberen de benen te schuren tegen een randje, paal of kruiwagen. • Kale plekken en haaruitval • Je paard probeert zichzelf te bijten • In ernstige gevallen komen er kloven in de huid die moeilijk te behandelen zijn of gaat de huid ontsteken met wondjes en pus. Is mijt besmettelijk? Ja, de mijten kunnen van paard op paarden worden overgedragen. Het vervelende van mijten is dat ze buiten het paard zo’n drie weken kunnen overleven. Dus ook via borstels en dekjes kunnen mijten worden overgedragen op andere paarden. Dit kan ook via de bodembedekking in de stal. Denk bijvoorbeeld aan boxen waar regelmatig andere paarden in staan, op een handelsstal, in wedstrijd boxen of wanneer je met je paard op vakantie gaat.

>>>>>terug>>>>>>